لوله استنلس استیل که در بازار ایران به اصطلاح به آن لوله استیل گفته میشود به نسبت لوله های کربن استیل برای سیالات دارای خورندگی بالاتر استفاده می شود. این لوله همچون لوله های کربن استیل با انواع روش ساخت بدون درز، درزدار ERW, SAW , EFW تولید میگردد.
لوله استنلس استیل دارای کروم است که باعث می شود در دماهای بالا در برابر خوردگی مقاومت بیشتری داشته باشد. علاوه بر این، لوله استیل به دلیل سطح صاف آن می تواند در برابر خوردگی و محیط های شیمیایی مقاومت خوبی داشته باشد. محصولات ساخته شده با متریال استنلس استیل می توانند تا مدت ها به خوبی کار کنند و مقاومت آنها در برابرخستگی و خوردگی خیلی عالی است. همچنین، لوله استنلس استیل خلوص مواد را که با لوله در تماس هستند حفظ می کند و به همین دل برای جابجایی آب تصفیه شده در تصفیه خانه های آب و فاضلاب نیز بسیار مناسب است. لوله استنلس استیل در برابر اکسیداسیون یا همان زنگ زدگی نیز مقاومت خیلی خوبی دارد. به همین دلیل اگر لوله استیل در محیط های دارای اکسیژن غوطه ور باشد زنگ نمی زند.
لوله استنلس استیل در کارخانه های شیمیایی، صنایع غذایی، تصفیه خانه های آب و فاضلاب، صنایع هوانوردی، تجهیزات دریایی، جابجایی مواد سرد، صنایع پزشکی و همینطور معماری مورد استفاده قرار می گیرند.
لوله استیل 304L یا کم کربن شباهت زیادی با نوع 304 دارد. تنها تفاوت آنها در مقدار کربن موجود در هر کدام است. در لوله استیل 304 مقدار کربن نهایتا 0.08 درصد است، در حالی که این مقدار در نوع 304L نهایتا می تواند 0.03 درصد باشد. همین تفاوت اندک در مقدار کربن باعث تفاوت در استحکام و کشش لوله ها می شود. به صورت ساده تر، اگر شما دو لوله 304 و 304L داشته باشید که از همه نظر یکسان هستند، لوله استیل 304L کمی ضعیف تر از از نوع 304 آن خواهد بود.
سوالی که پیش می آید این است که چرا باید از ماده ضعیف تر استفاده کرد؟ جواب در تفاوت در جوشکاری نهفته است. لوله استیل کم کربن نیاز کمتری به کاربید جوشکاری دارد و سریع تر جوش می خورد. نکته دیگر این است لوله یا ورق کم کربن نیازی به آنیل کاری قبل از جوشکاری ندارد.
این نوع از لوله استیل دارای عناصری مانند نیکل، کروم و مولیبدن است. این نوع از لوله استیل نسبت به نوع 304 در برابر خوردگی مقاومت بیشتری دارد.
همانطور که در مورد لوله 304 هم دیدیم، نوع کم کربن دارای درصد پایین تری از کربن است و بنابراین استحکام کمتری دارد.
مقدار کربن در لوله استیل 316 نهایتا 0.8 درصد است، در حالی که در لوله استیل 316L مقدار کربن نهایتا 0.3 درصد می باشد.
تفاوت اصلی بین این دو در مواد تشکیل دهنده آنها است. در لوله استیل 304 مقدار کروم 18 درصد و مقدار نیکل 8 درصد است. این در حالی است که در لوله استیل 316 مقدار کروم 16 درصد، مقدار نیکل 10 درصد و مقدار مولیبدن نیز 2 درصد است. مولیبدن موجود در لوله 316 جهت مقابله با خوردگی آب دریا می باشد.
این نوع از لوله استیل درواقع همان لوله 304 است که با مقدار کمی تیتانیوم تثبیت شده است. مشکلی که ممکن است در لوله استنلس استیل 304 به وجود بیاید این است که در دماهای بالا (مثلا در جوشکاری) مقداری از کاربید کروم ممکن است تبدیل به ذرات جامد شده و در محل جوشکاری احتمال خوردگی را بالاتر می برد. اضافه کردن تیتانیوم به لوله 304 می تواند جلوی تشکیل کاربید کروم در دماهای بالا (425-815 C) را بگیرد و به همین دلیل میزان خوردگی حفره ای احتمالی کمتر از قبل می شود.
این نوع از لوله استیل درواقع همان لوله 316 دارای مولیبدن است که با مقدار کمی تیتانیوم تثبیت شده است. همانطور که گفته شد لوله 316 نسبت به لوله 304 در برابر خوردگی مقاومت بیشتری دارد. همچنین در دما و تنش بالاتر نیز کارایی بهتری دارد. مشکلی که ممکن است در لوله استنلس استیل 316 به وجود بیاید این است که در دماهای بالا (مثلا در جوشکاری) مقداری از کاربید کروم ممکن است تبدیل به ذرات جامد شده و در محل جوشکاری احتمال خوردگی حفره ای را بالاتر می برد. اضافه کردن تیتانیوم به لوله استیل 316 می تواند از تشکیل کاربید کروم در دماهای بالا (425-815 C) جلوگیری کند و احتمال تشکیل رسوب کروم و در نتیجه خوردگی حفره ای نیز کاهش می یابد.
بنابر این تفاوت اصلی لوله استیل 316ti با 316L در تحمل دمای بیشتر لوله 316ti است و از نظر خوردگی با یکدیگر تفاوت محسوسی ندارند.
برای استعلام قیمت لوله استیل از طریق شماره تماس ۰۲۱۸۸۲60518 با کارشناسان ما در تماس باشید.
طراحی سایت توسط دودکو